24 april 2017 Namen - Profondeville 23 km met Malika

24 april 2017 Namen - Profondeville 23 km met Malika

Gisteravond al aangekomen in Dinant. B&B Panama. 

Wouter was dit weekend naar Bouillon geweest en we hebben samen gegeten in de Bistro Panama. Na het eten Wouter uitgezwaaid en zijn we naar de kamer gegaan, nog even de finale van boer zoekt vrouw gekeken en ondertussen een "kussengevecht" met Malika.  Nouja Malika tegen haar tante :-) Een poging gedaan om nog een film te kijken maar ondanks de muziek van het café onder ons toch nog halverwege de film in slaap gevallen. Was ik net in dromenland.... piep .... piep. Batterij van de brandmelder. De batterij maar even verwijderd anders gaat dat de hele nacht door. Struikel ik bijna over Malika die op de grond bij Tommy ligt.... ze zei dat ik het hele bed in beslag nam en ze wou me niet wakker maken. Toch lief van haar! 

Half acht de wekker gezet. We waren veel te vroeg maar liever een uur wachten dan de bus missen. Bus hebben we gehaald maar een halte te ver uitgestapt. Was nog even rennen maar we hebben de trein naar Namen op het nippertje gehaald. Pffffieuw...

Vanuit het station zaten we gelijk op de route. Malika werd afgeleid toen we langs een snoepwinkel  gingen. Even wat lekkers voor onderweg en ik ook, de verleiding is moeilijk te weerstaan ;-)

Weer verder de route opgepakt even een stukje terug lopen want we hadden geen verkeerslichten gezien. En geen aanwijzingen van een koperen schelp op de stoep of een blauw/gele sticker. We moesten met een trap naar boven euhhh dat gaat een beetje moeilijk met de hondenkar. Dus zelf even een andere route maken met Googlemaps. Beetje dwalen en een beetje stress maar uiteindelijk is het ons gelukt. Gelukkig was Malika erg optimistisch en ik was er even doorheen omdat we pas aan het begin van onze 23 km wandeltocht zaten. Naarmate de wandeling vorderde was het omgekeerd :-). Een mooie afwisselende route met stijgingen en afdalingen.... en weinig bankjes... maar toen waren we op onze hoogtepunt en mochten we zigzaggend dalen. Dat waren steile smalle paadjes en dat met een hondenkar. In de ene hand Tommy aan de lijn en aan de andere kant de hondenkar en dan goed opletten dat ik niet uitglijd met dalen. Tommy had denk ik ook wel in de gaten dat het even spannend was, hij liep keurig met me mee. De hondenkar op één wiel laten rijden omdat ik er anders niet over het pad kon en aan de ene kant de berg en de andere kant de afgrond.... pffff we waren blij toen we beneden waren. Tommy heeft ook een flink stuk gelopen, die zal morgen wel stijf zijn en wij ook :-) al met al een schitterende en zonnige dag met als afsluiter lekker eten aan de overkant van B&B Escalerez in Profondeville en we hebben een bad op de kamer! #blijmee 

En wat heb ik geleerd: route en aanwijzingen vond ik slecht aangegeven maar rustig blijven en het komt goed! Want opeens is daar weer een teken/aanwijzing en zit je toch goed! En het komt altijd goed ;-)